In ‘De Goede Dood’ mag u bijna een half etmaal ongegeneerd binnenkijken bij Bernard Keller en zijn meer dan dierbare naaste relaties.
Bernhard heeft terminale longkanker en heeft zijn huisarts (tevens huisvriend) Robert, hoewel deze er eigenlijk mee wilde stoppen vanwege knagende twijfels, bereid gevonden euthanasie uit te voeren. Zijn twee broers, Michael, die uit China is overgekomen en Ruben, die autistisch is en waarvan het de vraag is of het bijwonen van de euthanasie niet te heftig voor hem is en zijn dochter Sam komen hem en zijn partner Hannah hiervoor vanaf de dag voor de euthanasie opzoeken om afscheid te nemen en het onvermijdelijke mee te maken.
Er worden twijfels uitgesproken of Bernhard het echt wil of dat hij ertoe is aangezet, en of de erfenis daarbij een rol zou kunnen hebben gespeeld. Ook wordt voorgesteld de euthanasie uit te stellen, al is het maar tot later op de dag maar dat wordt door Robert, mede namens Bernhard afgewezen. Na een intensieve tijd waarin gehuild, gelachen, gedanst, gedronken en gedeeld wordt, vindt er toch een waardige euthanasie plaats met twee injecties, één voor verdoving en één om het sterven te bewerkstelligen.
